Uygar Doğanay – Aralarda Şarkı Sözleri
Noldu gelin noldu gelin
Gözlerin yaş doldu gelin
Noldu gelin noldu gelin
Gözlerin yaş doldu gelin
Ben seni sevmem demedim
Neden boynun büktün gelin
Ben seni sevmem demedim
Neden boynun büktün gelin
Aralarda le le aralarda
Ben Kalmışım aralarda oy
Benim verin sevdiğimi
Kalmayayım buralarda
Aralarda le le aralarda
Ben Kalmışım aralarda oy
Benim verin sevdiğimi
Kalmayayım buralarda
Başımdaki sevda yeli
Bazen arsız bazen deli
Başımdaki sevda yeli
Bazen arsız bazen deli
Şu gam yükünü
Çeken var mı benim gibi
Şu kaderin çilesini
Çeken var mı benim gibi
Aralarda le le aralarda
Ben Kalmışım aralarda oy
Benim verin sevdiğimi
Kalmayayım buralarda
Aralarda le le aralarda
Ben Kalmışım aralarda
Benim verin sevdiğimi
Kalmayayım buralarda
Uygar Doğanay – Aralarda Şarkı Sözleri
Uygar Doğanay Aralarda şarkı sözleri giriş bölümünde “Noldu gelin” tekrarlarıyla başlayan dizeler, sevdiği kişiye (belki de evlenmek üzere olan birine) duyulan özlemle ve şaşkınlıkla sesleniyor. Gözyaşları ve boynu bükük hâli, duygusal bir ayrılığa ya da yanlış anlaşılmaya işaret ediyor. “Ben seni sevmem demedim” ifadesi, sevgisini inkâr etmediğini vurgularken, yaşananların karşı tarafça yanlış yorumlandığını düşündürüyor.
Uygar Doğanay Aralarda şarkı sözleri nakaratında geçen “Aralarda kalmak” ifadesi, hem fiziksel hem duygusal bir sıkışmışlığı, ne tam gidebilme ne de kalabilme hâlini yansıtıyor. Kişi sevdiğinden ayrı düşmüş, ait olmadığı bir yerde kalakalmış gibi hissediyor. “Benim verin sevdiğimi / Kalmayayım buralarda” sözleriyle ise, sevdiğine kavuşma arzusu ve bulunduğu yerin, belki de bu ayrılığın, ona ne kadar ağır geldiği anlatılıyor.
Uygar Doğanay Aralarda şarkı sözleri ilerleyen dizelerindeki “Başımdaki sevda yeli” benzetmesi, aşkın kontrol edilemeyen, rüzgar gibi esip geçen ama derinden etkileyen doğasını yansıtıyor. “Bazen arsız bazen deli” diyerek, sevdanın dengesizliği ve ruh hâlini altüst edici hali ifade ediliyor. Son dizede ise bu yoğun duygusal yükün ağırlığı vurgulanıyor: “Çeken var mı benim gibi” ifadesi, hem bir isyan hem de yalnızlıkla yoğrulmuş bir içsel sorgulama.