Teoman – Ruhun Karanlık Gecesi Şarkı Sözleri
Düşündüm hep, düşündüm, düşündüm
Zehir zemberekti beynim
Kendim arandım, kendi kendimi hasta ettim
Nefes alamıyordum zaten hiçbir zaman, artık daha da tıknefestim
Boynunda kement, nehirden karaya çekilmiş
Bir yılkı atıyım, yaşını almış başını almış artık
Ve işte bir tanesi daha geldi yine, titriyorum tir tir
Allah’ım, ölüyor muyum, söyle bana?
Yanmıyorum, tutuşmuyorum çok yıllardır böyle
Yapayalnızım insansız yarıklarda kayboluyorum, yok oluyorum yine
Çıkar mıyım bilmem, ruhumun sonsuz tekrarlı bu karanlık gecesinden
Ateşini köreltir metanol, söndürür kalbin, bilirdim içtim yine de
Yapmamalıydım, tutkusuzlara döner sonunda kalbi büyükler bile öyle
Ben ki boca ettim her şeyi içime, kendimi bildim bileli
Şen şakraktım, öyle derlerdi bana
Sahtekarın tekiydim geberen kişiliğinin kusurlarından
Ve işte bir tanesi daha geldi yine, boğuluyorum sanki
Aklım sızıyor yine, o zamanlardaki gibi, ölüyor muyum, söyle bana
Çıkar mıyım ruhumun sonsuz tekrarlı bu karanlık gecesinden?
Ruhumun sonsuz tekrarlı bu karanlık gecesinden
Karanlık gecesinden
Bu karanlık gecesinden