Teoman – Kırılganlar Kralı Şarkı Sözleri
Çocuktum, çocuktum, çok yorgundum
Yazıkmış bana, korkuluydum
Patikalar keşfetmiştim o korkularımın ardında
Kendimi düşlerimle dokumuştum
Hayat sessizdi, benim gibiydi o da
Her yanıyla bezgindi, saçıldı ayaklarıma
Çıkmasın diye sırlarım ortalığa
Yalvarıyordum mektuplarımla Allah’ıma
Büyüdüm, büyüdüm, çok değiştim sonra
İyiden kötüye, kötüden iyiye kendimi kaybetmeye
Tahtı, tacı, asası, hiçbir zaman olmayan
Kırılganlar Kralı ilan etmiştim kendimi
Kıstırmıştım yıldızları kendi gökyüzüme
Işıkları sönüktü demek ki ölüydü hepsi
Onları böyle hayal etmemiştim ki
Bir de cam gibi kesmişlerdi etlerimi
Büyüdüm, büyüdüm, çok değiştim sonra
İyiden kötüye, kötüden iyiye kendimi kaybetmeye
Tahtı, tacı, asası hiçbir zaman olmayan
Kırılganlar Kralı ilan etmiştim kendimi
Kahrolmuştum, çıt sesi bile yoktu dünyamda
Posta kutularında kaybolmuştu mektuplarım
Zayıf bir kuştum, tir tirdim, yazıktı kanatlarıma
Allah bile sesini yükseltmiyordu unutulanlara
Böyle kalacak değildim, değişecektim, her şeyi aldığımda
Büyüyüp rock n’ roll’un şairi olduğumda
Şimdi bakıyorum da dünyaya artık hiç olmayan umurumda
Melankolimi avutuyorum hâlâ narsizmin koynunda
Boş verdim sonra hayatıma, hatta kendi canıma
Kalbimi de bıraktım ölen mazimin nehrinin sularına
Hapsolmuştum insanlara, onların küçücük ruhlarına
Boşuna teselli aradığım kadınların vücutlarına
Büyüdüm, büyüdüm, çok değiştim sonra
İyiden kötüye, kötüden iyiye kendimi kaybetmeye
Tahtı, tacı, asası hiçbir zaman olmayan
Kırılganlar Kralı ilan etmiştim kendimi