Teoman – Karadut Lekeleri Şarkı Sözleri

“Bacaklarıma kara dut bulaştırmışım, kan değil” demişti
Başka insanlarla eşit olmak için yaratmadım ben kendimi
Nereye doğru delirmişti, nereye doğru acaba?
Tahayyül ve obsesyon
Düşünceleri ele geçirmişti bedenini

Neyle boyamıştı acaba içini, neyle?
Şehvet ve ölümle galiba
Damarını kaderle kesmemişti ve kendi kesmişti göbek bağını

Kaç parçaya yırtmıştı kendini acaba, delinin tekiydi
İnayetini sorguluyordu sürekli insanlığın
Saçmadan başka bir şey bulamamıştı sonunda
Çok geçti her şey onun için, kurtulabilecek gibi değildi
Gerçekle ilgisi kalmamıştı zihnindeki anıların
Rotası yoktu gemisinin, köpekbalıklarına atmıştı kendini beslemek için

Titrek sesi nerdeyse ağlatırdı beni
Güzel, alto, titrek sesi
Yılgındı nefesi ama heyecanla konuşurdu
Yoktu hiçbir şeye saygısı

Kızgındı, öfkesi basardı yüzünü, kıpkırmızı ederdi
Sevişirken ki seslerine bayılırdım ama
Kalbi hep siyaha düşüyordu iniltilerinin sonunda
İnancı da yoktu bana, sadakati de
Yatardı başkalarıyla da
Olsun, severdim onu
Sıtmaya razı ederdi beni, ölümü gösterip
Manik şeytan, depresif melekti aynı anda

Artık yok o
Olsun, anısı var bende
İyi kızdı aslında
Olay o kadar basitti ki
Kalbi yumuşak diye öyle biri olmuştu
Ben bilirdim, o bilmezdi bunu
Keşke bunu söyleseydim ona zamanında
Keşke