Serkan Kaya – Kalakaldım Şarkı Sözleri
Güneşim soluyor ayazlarda içim ürperiyor
Ne yüzüm gülüyor yolunda ne yapsam olmuyor?
Bir gemi kalkıyor içimden meçhule gidiyor
Yüzüyor bilinmez uzaklara canımı yakıyor
Uğrunda ölüm bile bana kolay
Karşısında dururum
Varsın böyle geçse de bütün ömür
Kendimi avuturum
Kalakaldım kışın ortasında yine
Yine aldandım sonunu bile bile
Cennetten kovuldum isyan ede ede
Hiç utanmıyorum…
Serkan Kaya – Kalakaldım Şarkı Sözleri
Serkan Kaya Kalakaldım şarkı sözleri başlangıcında geçen “Güneşim soluyor ayazlarda içim ürperiyor” ifadesi, yaşam enerjisinin ve neşenin yitirilmesini, soğuk ve zor zamanların ruhu sarstığını anlatıyor. “Ne yüzüm gülüyor yolunda ne yapsam olmuyor?” satırı, sevilen kişi için yapılan çabaların karşılık bulmadığını, çarenin tükendiğini dile getiriyor. “Bir gemi kalkıyor içimden meçhule gidiyor” dizesi, bilinmezliğe doğru içsel bir yolculuğu, belirsizlik içinde kaybolmayı simgeliyor. Son satır “Yüzüyor bilinmez uzaklara canımı yakıyor” ise, ruhun acı içinde, umut ve güvenin azaldığı uzak ve ulaşılmaz yerlere doğru savrulduğunu gösteriyor.
Serkan Kaya Kalakaldım şarkı sözleri takip eden bölümde aşkın ve bağlılığın gücü ön planda. “Uğrunda ölüm bile bana kolay” ifadesi, sevgi uğruna her fedakârlığa, hatta en büyük bedellere bile katlanmaya hazır olmayı anlatıyor. Bu, derin bir tutku ve kararlılık ifadesi olarak öne çıkıyor. “Karşısında dururum” satırı ise, sevdiği kişi için her türlü zorlukla yüzleşmeye, engelleri aşmaya hazır olunduğunu gösteriyor. “Varsın böyle geçse de bütün ömür / Kendimi avuturum” dizeleri, zorlukların ve belirsizliklerin yaşandığı uzun bir süreci kabullenme ve buna rağmen sevgiyle hayatta kalma çabasını yansıtıyor.
Serkan Kaya Kalakaldım şarkı sözleri ilerleyen dizelerde çaresizlik, hayal kırıklığı ve içsel çatışma güçlü şekilde hissediliyor. “Kalakaldım kışın ortasında yine” ifadesi, zor ve soğuk bir dönemin tam ortasında, yalnız ve savunmasız kalmayı anlatıyor. “Yine aldandım sonunu bile bile” satırı, geçmiş deneyimlerden ders alınmadığını, aynı hataların tekrarlandığını ve bu duruma rağmen kaçınılmaz bir şekilde hayal kırıklığı yaşandığını gösteriyor.
“Cennetten kovuldum isyan ede ede” dizesi, yaşanan acının büyük ve sarsıcı olduğunu, adeta bir kayıp veya cezalandırılma hissi taşıdığını ifade ediyor. Son olarak “Hiç utanmıyorum…” sözü, tüm bu olumsuzluklara rağmen pişmanlık ya da suçluluk duymadan, belki de başkaldırarak yaşananları kabul etmeyi ve ayakta kalmayı simgeliyor.