Ozan Manas – Adın Bahardı Şarkı Sözleri
Seni yar bilmişim
Bir şeyin değilmişim
Sel olmuş yaşlarım, boğulmuşum (x2)
Adın bahardı, kışa mı döndün?
Yalvarıyorum, taşa mı döndün?
Kırıp atacağın eşya mı gönlüm?
Soldum, sarardım boşa mı ömrüm?
Boşa mı ömrüm harcandı uğruna?
Adın bahardı, kışa mı döndün?
Yalvarıyorum, taşa mı döndün?
Kırıp atacağın eşya mı gönlüm?
Soldum, sarardım boşa mı ömrüm?
Boşa mı ömrüm harcandı uğruna?
Bir baktım, yalnızım kırgınım, dargınım
El olmuş sevdiğim, dağılmışım
Bir baktım, yalnızım kırgınım, dargınım
El olmuş sevdiğim, dağılmışım
Adın bahardı, kışa mı döndün?
Yalvarıyorum, taşa mı döndün?
Kırıp atacağın eşya mı gönlüm?
Soldum, sarardım boşa mı ömrüm?
Boşa mı ömrüm harcandı uğruna?
Ozan Manas – Adın Bahardı Şarkı Sözleri
Ozan Manas Adın Bahardı şarkı sözleri giriş bölümü derin bir hayal kırıklığı ve duygusal çöküşü yansıtıyor. Anlatıcı, bir zamanlar çok değer verdiği kişiyi “yar” olarak bilmiş ve ona çok şeyler atfetmiş, ancak sonrasında kendisinin bu ilişkide bir değer taşımadığını fark etmiş.
“Bir şeyin değilmişim” dizesi, anlatıcının karşılık bulmayan sevgi ve bağlılık duygusunun ardından hissettiği değersizlik ve yalnızlık hissini ifade ediyor. “Sel olmuş yaşlarım, boğulmuşum” ise, duygusal bir yıkım yaşadığını ve içsel olarak sıkışıp kaldığını simgeliyor.
Ozan Manas Adın Bahardı şarkı sözleri nakaratı sevilen kişinin duygusal bir değişim geçirmesiyle anlatıcının yaşadığı hayal kırıklığını ve içsel çöküşü yansıtıyor. “Adın bahardı, kışa mı döndün?” ifadesi, önceki mutluluk ve sıcaklık yerine, soğuk ve karanlık bir halin geldiğini anlatıyor.
“Yalvarıyorum, taşa mı döndün?” ve “Kırıp atacağın eşya mı gönlüm?” dizesi, sevilen kişinin duygusal soğumasını ve anlatıcının kalbini değerli bir şey olarak görmediğini vurguluyor. Son olarak, “Soldum, sarardım boşa mı ömrüm?” ve “Boşa mı ömrüm harcandı uğruna?” dizeleri, harcanan zamanın ve duyguların karşılık bulmadığını sorgulayan bir acı ve pişmanlık taşıyor.
Ozan Manas Adın Bahardı şarkı sözleri son olarak yalnızlık ve kırgınlık hissinin derinliğini vurguluyor. “Bir baktım, yalnızım” ifadesi, anlatıcının bir anda kendini yalnız ve terkedilmiş hissettiği bir farkındalık anını simgeliyor. Bu yalnızlık, duygusal olarak bir boşluk ve kayıp hissiyatı yaratıyor. “Kırgınım, dargınım” dizeleri, bu yalnızlığın nedeninin bir kırgınlık ve öfke olduğunu belirtiyor; anlatıcı, sevdiği kişiye karşı duyduğu hayal kırıklığı ve içsel acıyı dile getiriyor.
“El olmuş sevdiğim, dağılmışım” dizesi ise, sevilen kişinin bir “el” (yani uzaklaşmış veya elinden kayıp gitmiş) hale gelmesiyle, anlatıcının ruh halinin parçalanıp dağılmasını anlatıyor.