Merve Çalkan – Zemberek Şarkı Sözleri
Bu nasıl bir ıstırap
Hala nasıl sever kalp
Bu nasıl bir kördüğüm
Çözülmüyor gördüğüm.
Gittiğine inanmak
Batırıyor güneşi
Karanlığın içinde
Kime savrulduğum
Belli mi?
Harap olmuşum bırak
Kim kanar bu yüze
Kim tutar elimi sahi
Çalışır mı zemberek
Beni benimle yak da
Beni seninle
Aynı yangınlara sokma
Kül teninle zorla.
Merve Çalkan – Zemberek Şarkı Sözleri
Merve Çalkan Zemberek şarkı sözleri ilk bölümünde geçen “Bu nasıl bir ıstırap” ifadesi, yaşanan acının ne kadar derin ve dayanılmaz olduğunu sorguluyor. “Hala nasıl sever kalp” kısmı, kalbin acılara rağmen sevme gücünü bulabilmesini şaşkınlıkla dile getiriyor. “Bu nasıl bir kördüğüm, çözülmüyor gördüğüm” ise, duygusal karmaşanın içinden çıkılamaz bir hale geldiğini ve sorunların birbirine dolanarak çözülmez hale geldiğini ifade ediyor.
Merve Çalkan Zemberek şarkı sözleri ikinci bölümü kaybın ve belirsizliğin getirdiği duygusal zorlanmayı anlatıyor. “Gittiğine inanmak, batırıyor güneşi” ifadesi, bir kişinin kayboluşunun ya da ayrılığının, her şeyi karartıp umudu yok ettiğini simgeliyor. “Karanlığın içinde kime savrulduğum belli mi?” kısmı ise, bu kaybın ardından duyulan yalnızlık ve belirsizliği vurguluyor; kişinin yönünü kaybettiğini ve kiminle ya da nereye gittiğini bilemediğini dile getiriyor.
Merve Çalkan Zemberek şarkı sözleri nakaratı içsel bir yıkım ve çaresizlik duygusunu anlatıyor. “Harap olmuşum bırak” ifadesi, kişinin ruhsal ya da duygusal olarak tükenmiş olduğunu ve artık bir şeylere tutunamadığını belirtiyor. “Kim kanar bu yüze” kısmı, yüzeydeki maskelerin ve duygusal çöküşlerin artık kimseyi etkilemediğini sorguluyor. “Kim tutar elimi sahi” ise, yalnızlık hissini vurguluyor ve kişinin birinin ona yardım edip etmeyeceğini merak ettiğini gösteriyor.
Merve Çalkan Zemberek şarkı sözleri son olarak duygusal bir yoğunluk ve karmaşayı anlatıyor. “Beni benimle yak da / Beni seninle” ifadesi, kişinin kendi içsel çatışmalarını ve acılarını yaşarken, bunu başkasıyla değil, kendiyle yüzleşerek yapmasını istiyor. “Aynı yangınlara sokma” kısmı, geçmişteki acıların tekrar yaşanmasını istemediğini belirtiyor ve yeniden aynı duygusal zorluklarla karşılaşmanın istenmediğini vurguluyor. “Kül teninle zorla” ise, kişinin, başkasının acı veren etkisini hissetmek istemediğini ve bunun zorlayıcı olduğunu anlatıyor.