Khontkar ft. Kozmos – Nereye Şarkı Sözleri
Bulamadım bi’ yol, kaybolsam da sormadın asla “Nereye?” (Ooh)
Işıktan korktun hep, sevdim ben her hâlini (Ah-ah)
Çöl ortasında da papatya sandım seni (Sandım seni)
Çok özledim (Özledim)
Döndüm gene başladığım yere (Ooh)
Unuttum bile, saçların ne renk? (Ya-ya)
Düşürdüm ilaçları yere
Mutlu olabilir miydin başka biriyle de? (Oh-oh)
Kaldıramaz bunu midem, paslandım demek (Ooh)
Düşündüm de sana nerden rastladım, bebek? (Ya)
Harbiden zapt ettim, aklım Mercedes (Mer—)
Yoktu kapasitem drama çek’cek (Ooh)
Okumadım prospektüsü pek de (Ah-ah)
Hep ölüşümde sen var— (Hep)
Hep doğuşumda sen var— (Tabii, tabii)
Bitse bu karanlık sinema
Hayır, artık idare edemiy’ce’m, hiç sınama (Sınama)
Kalbin ırak parlıyo’ken (Parlıyo’ken)
Kaderimiz aynı yönde (Kaderimiz aynı yön—)
Edemem müsaade gitmene (Ooh)
(Ooh, ya)
Bulamadım bi’ yol, kaybolsam da sormadın asla “Nereye?” (Ooh)
Işıktan korktun hep, sevdim ben her hâlini (Ah-ah)
Çöl ortasında da papatya sandım seni (Sandım seni)
Çok özledim (Özledim)
(Ya)
Bulamadım bi’ yol, kaybolsam da sormadın asla “Nereye?” (Ooh)
Işıktan korktun hep, sevdim ben her hâlini (Ah-ah)
Çöl ortasında da papatya sandım seni (Sandım seni)
Çok özledim (Özledim)
Eh, bu sevmenin iki yüzü (Ah, ya)
Bu gözlerim niye süzük?
Sormasan da anlat’ca’m sana kalbimin içini, küfünü (Ah, ya)
Cehenneme cennetin düşüşünü
Her yer alev alev, kâbuslar bitmiyo’, niye?
Tokat gibi çarpıyo’, sözlerin acımasız, niye?
Alışamasam da koşturdum sensizliğe
Bırakmış olsam da başladım yine içmeye (Ooh)
(Ooh, ya)
Bulamadım bi’ yol, kaybolsam da sormadın asla “Nereye?” (Ooh)
Işıktan korktun hep, sevdim ben her hâlini (Ya-ah)
Çöl ortasında da papatya sandım seni (Sandım seni)
Çok özledim (Özledim)
Bulamadım bi’ yol, kaybolsam da sormadın asla “Nereye?” (Ooh)
Işıktan korktun hep, sevdim ben her hâlini (Ah-ah)
Çöl ortasında da papatya sandım seni (Sandım seni)
Çok özledim (Özledim)
(Ooh-ooh)
(Ooh-ooh)
(Ooh)
Khontkar ft. Kozmos – Nereye Şarkı Sözleri
Khontkar & Kozmos Nereye şarkı sözleri nakaratı karşılıksız bir sevgi ve derin bir özlem duygusunu anlatıyor. Anlatıcı, kaybolduğu zaman bile sevdiği kişinin ilgisizliğini hissederken, onun her halini sevecek kadar bağlı kalmıştır. Sevdiği kişiyi, en umutsuz anlarda bile idealize etmiş, çölün ortasında bile papatya gibi görmüştür. Tüm bu hayal kırıklıklarına rağmen, özlem duygusu baskın kalmış ve anlatıcının içsel kırgınlığına rağmen sevgisi hâlâ tükenmemiştir.
Khontkar & Kozmos Nereye şarkı sözleri giriş bölümü duygusal bir kırılma sonrası yaşanan kafa karışıklığını, geçmişe dönüşü ve yoğun içsel çatışmayı yansıtıyor. “Döndüm gene başladığım yere” dizesi, anlatıcının yaşadığı ilişkinin ya da duygusal sürecin sonunda yeniden aynı noktaya geldiğini, bir ilerleme değil döngüsel bir yıpranmışlık yaşadığını gösteriyor.
“Unuttum bile, saçların ne renk?” gibi bir ifade, hem zamanla gelen unutkanlığı hem de yaşananların silikleşmesini vurgularken, aynı zamanda anlatıcının karşısındakine duyduğu duyguların artık bulanıklaştığını da ima ediyor.
“Mutlu olabilir miydin başka biriyle de?” sorusu, kıskançlıkla karışık bir pişmanlığı ve hâlâ bitmemiş bir sorgulamayı taşıyor. “Kaldıramaz bunu midem, paslandım demek” dizesi, duygusal acının fiziksel rahatsızlık yaratacak kadar derin hissedildiğini ve bu süreçte yıpranmışlığın itirafını içeriyor.
“Sana nerden rastladım, bebek?” dizesi, hem pişmanlık hem şaşkınlık içeriyor; anlatıcı, bu duygusal karmaşanın kaynağına dair düşünürken hafif bir alaycılık da katıyor. “Harbiden zapt ettim, aklım Mercedes” gibi dize ise, lüks ya da kontrol imgesiyle zihinsel karmaşaya rağmen bir şekilde ayakta durmaya çalışmayı temsil ediyor. Son satırda ise, “Yoktu kapasitem drama çek’cek”, anlatıcının duygusal yüklerle başa çıkamayacak kadar yorulmuş olduğunu açıkça dile getiriyor.
Khontkar & Kozmos Nereye şarkı sözleri takip eden dizeleri yoğun bir duygusal bağlılık, içsel çöküş ve sevgiyle harmanlanmış bir çaresizliği dile getiriyor. Anlatıcı, “Okumadım prospektüsü pek de” dizesiyle bir ilişkiye ya da duygusal sürece düşünmeden, hazırlıksız girdiğini ifade ediyor—sanki bir ilaca başlar gibi, ama yan etkilerini göze almadan.
“Hep ölüşümde sen var / Hep doğuşumda sen var” satırları, sevilen kişinin anlatıcının tüm kırılma ve yeniden başlama anlarının merkezinde olduğunu gösteriyor. Bu kişi, anlatıcının yıkımında da umutlarında da belirleyici bir figür.
“Bitse bu karanlık sinema” ifadesi, yaşananların bir film gibi tekrar eden, karanlık bir döngü olduğunu ve artık sona ermesini istediklerini yansıtıyor. “Hayır, artık idare edemiy’ce’m, hiç sınama” dizesi, anlatıcının artık gücünün tükendiğini, duygusal sınırlarının zorlandığını ve daha fazla denenmek istemediğini açıkça dile getiriyor.
“Kalbin ırak parlıyo’ken” dizesiyle, sevilenin belki de artık uzaklaştığını ama hâlâ bir ışık, bir etki yaydığını ifade ediyor. Bu uzaklığa rağmen anlatıcının bağının kopmadığını hissediyoruz.
Khontkar & Kozmos Nereye şarkı sözleri son olarak aşkın çelişkili doğasını, duygusal yıkımı ve içsel savaşı açık bir dille ifade ediyor. “Eh, bu sevmenin iki yüzü” dizesiyle aşkın hem güzelliğini hem de acıtan tarafını kabul eden bir bakış açısı sunuluyor; sevmenin yalnızca mutluluk değil, aynı zamanda yıkım getirdiği vurgulanıyor.
“Bu gözlerim niye süzük?” ifadesi, hem fiziksel yorgunluğu hem de duygusal tükenmişliği işaret ediyor. Sorgulama hali, anlatıcının yaşadığı acıya anlam arama çabasını gösteriyor. “Sormasan da anlat’ca’m sana kalbimin içini, küfünü” dizesiyle anlatıcı, karşısındaki kişi dinlemese bile içindeki çürümüşlükleri, kırgınlıkları ve yıllanmış duyguları dile getirmek istiyor—bu, hem bir iç döküş hem de bir meydan okuma.
“Cehenneme cennetin düşüşünü” ifadesi, aşkın cennet gibi başlayıp cehenneme dönüşmesini, güzelliklerin nasıl acıya evrildiğini çarpıcı bir metaforla anlatıyor. “Her yer alev alev, kâbuslar bitmiyo’, niye?” dizesi ise içsel huzursuzluğun sürekliliğini ve ruhsal bir yangın hâlini ifade ediyor.
“Tokat gibi çarpıyo’, sözlerin acımasız, niye?” cümlesi, sevilen kişinin sert ve kırıcı sözlerinin hâlâ etkisini sürdürdüğünü ve anlatıcının bu acıyla baş edemediğini vurguluyor.
“Alışamasam da koşturdum sensizliğe / Bırakmış olsam da başladım yine içmeye” dizeleri, alışmaya çalıştığı yalnızlığa rağmen hâlâ içinde bir boşluk taşıdığını ve bu boşluğu unutmak için tekrar zararlı alışkanlıklara yöneldiğini gösteriyor.