Çağan Şengül – Yalnızlığa Döndüm Yüzümü Şarkı Sözleri
İçimdeki seni dağıtmaya yüzüm yok
Bıraktığın anılarla savaşmaya gücüm yok
Kim aldı seni benden
Kim aldı öptüğün ellerimden
Yalnızlığa döndüm yüzümü
Hangi el bıraktı hüznü
Bir el uzat şu garip halime
Bir tek sözün yeter gönlüme
Yalnızlığa döndüm yüzümü
Hangi el bıraktı hüznü
Bir el uzat şu garip halime
Bir tek sözün yeter gönlüme
Adını andığımda kırıldı kelimeler
Sesini duymak bi’ deli hasrete bedel
Kim aldı seni benden
Kim aldı baktığın gözlerimden
Yalnızlığa döndüm yüzümü
Hangi el bıraktı hüznü
Bir el uzat şu garip halime
Bir tek sözün yeter gönlüme
Yalnızlığa döndüm yüzümü
Hangi el bıraktı hüznü
Bir el uzat şu garip halime
Bir tek sözün yeter gönlüme
Yalnızlığa döndüm yüzümü
Hangi el bıraktı hüznü
Bir el uzat şu garip halime
Bir tek sözün yeter gönlüme
Çağan Şengül – Yalnızlığa Döndüm Yüzümü Şarkı Sözleri
Çağan Şengül Yalnızlığa Döndüm Yüzümü şarkı sözleri giriş bölümü derin bir kayıp duygusu, kabullenememe ve hâlâ atlatılamamış bir aşkın izlerini taşıyor. “İçimdeki seni dağıtmaya yüzüm yok” dizesiyle sevilen kişinin anısına hâlâ büyük bir saygı, belki de kutsallık atfediliyor; onu unutmak, bir ihanete ya da kendine haksızlığa dönüşüyor. “Bıraktığın anılarla savaşmaya gücüm yok” ifadesiyle, geçmişin ağırlığı karşısında tükenmişlik dile getiriliyor.
Çağan Şengül Yalnızlığa Döndüm Yüzümü şarkı sözleri nakaratı yalnızlıkla barışmaya çalışan ama hâlâ bir umut kırıntısı taşıyan bir ruh halini anlatıyor. “Yalnızlığa döndüm yüzümü” ifadesiyle kişinin artık kabullenişe geçtiği ama bunu isteyerek değil, mecburen yaptığı hissediliyor. “Hangi el bıraktı hüznü” sorusuysa hem geçmişin izini sürüyor hem de sanki kaderin ya da bir başkasının etkisine işaret ediyor.
Çağan Şengül Yalnızlığa Döndüm Yüzümü şarkı sözleri son olarak sevilen kişinin isminin bile artık acı verdiğini, konuşmanın bile zorlaştığını anlatıyor. Son iki dizeyle tekrar eden “Kim aldı seni benden” sorusu, hâlâ cevaplanmamış bir ayrılığın yarasına parmak basıyor. “Baktığın gözlerimden” ifadesiyle de sevilen kişinin bir parçası gibi görülen, paylaşılmış anıların kişiden koparılması vurgulanıyor.