Bülent Serttaş – Ey Gönül Şarkı Sözleri
Kaç zamandır kimse bilmez
Aşk acısıdır söylenmez
İçim kan ağlıyor dinmez
Uslanmıyor
Bir Allah’ım tek sırdaşım
O biliyor dert yoldaşım
Ne kadar çok aşıkmışım
Unutulmuyor
Düştüm yollarına yine
Ne gelen var ne de giden
Ama bu kalp yorulmuyor
Ey gönül başım dertte
Halim haşır kıyamette
Her günüm bin hasrette
Yaşanmıyor
Yarimden yok bir haber
Beni öldürdü keder
Acı yazıldı kader
Yaşanmıyor
Bülent Serttaş – Ey Gönül Şarkı Sözleri
Bülent Serttaş Ey Gönül şarkı sözleri giriş bölümü aşkın getirdiği acının içinde kaybolmuş birinin içsel mücadelesini ve duygusal bir çıkmazda olduğunu anlatıyor. Aşkın acısı, hem anlaşılmayan hem de hafife alınan bir şey olarak, kişinin ruhunda derin izler bırakıyor ve bu izler dinmek yerine zamanla daha da büyüyor.
Bülent Serttaş Ey Gönül şarkı sözleri devam eden kısmı aşkın ve duygusal acının kalıcı etkisini, manevi bir bağla başa çıkma çabasını ve unutulmaz duyguların insan ruhunda bıraktığı izleri ifade ediyor. Buradaki anlatıcı, her şeyin ötesinde bir içsel huzur ve dayanma gücünü Tanrı’dan alırken, geçmişteki aşkların ve acıların izlerinden de kurtulamıyor.
Bülent Serttaş Ey Gönül şarkı sözleri ilerleyen dizeleri duygusal bir çıkmazda olmanın verdiği zorlukları ve yalnızlık hissini anlatırken, içsel bir gücün de varlığını vurguluyor. Kişi, dış dünyada hiçbir şey değişmese de, kalbinin hala devam ettiğini ve bir şekilde yeniden aşka ya da umuda yer açma kapasitesine sahip olduğunu hissediyor.
Bülent Serttaş Ey Gönül şarkı sözleri takip eden bölümü derin bir içsel boşluk, hayal kırıklığı ve duygusal sıkıntı hissini dile getiriyor. Kişi, geçmişin acıları ve şu anki yaşamın zorlukları arasında sıkışmış, umutsuzluk içinde bir mücadele veriyor. Her şeyin karanlık ve zor olduğu bir dönemi anlatan bu dizeler, ruhsal bir çıkmazı, kaybolan umudu ve hüsranı simgeliyor.
Bülent Serttaş Ey Gönül şarkı sözleri son olarak derin bir aşk kaybı, içsel bir boşluk ve acının insan ruhunu nasıl yıpratabileceğini ifade ediyor. Kaderin ve acının hayatı yönlendirdiği bir dönemde, kişi her şeyin karanlık ve zor olduğunu hissediyor, yaşama gücünü kaybetmiş gibi bir ruh hali taşıyor.