Wayb – Ağzımda Dünden Kalan Bulaşıklar

Wayb – Ağzımda Dünden Kalan Bulaşıklar Şarkı Sözleri

Kendini ben yerine koy kendine bir söv
Hayat dediğin her gün yeni yol boi
O yolda kaldırımsın yoksa para pul
Çünkü hepsi buna kul
Nefsim tek bir bana kör boi

Değilim Hacivat da herkes Karagöz
Daldım bende kafa göz
Yakmasam olurum köz ah
Yakıştırmam gerek ritimlere vers
Benim işim budur g*t benle yapılmaz ki sörf hiç!

Uyandım
Ağzımda dünden kalan bulaşıklar
Çok karışık kafam bugün değil benle barışık pek
Karanlığını bulmak acı vadettiğin her ışıkta
İlgini çek üzerimden duyguların yılışıkta

Hevesim boğazımda boğazım bir halatta
Hiç bişi kazanmamak ne yıllar boyu yarışıp ta
Küçükken alışıktım yüzerdim bir açıkta
Şimdiyse boğabilirsin tek hamlede bir kaşıkta

Kara kara düşün ah bu his aman aman
Bu kez başıma fermanım çıkar şer bir yerden
Dedim tam çözüldüm of çözülmem ki her daim
Hedef belli tek gayem bir senden bir benden (x2)

Gitmedi bu kader benim hiçbir zaman ağrıma
Her dünün telaşı var bir sonraki yarına
Ellerim diken dikili çiçeklere bağlılar
Hiçbir güneş yetişmedi hayatımın baharına
Beni benden aldılar bir yerde bıraktılar
Gözleri göz önündeydi gönülden ıraktılar
(Gözleri göz önündeydi gönülden ıraktılar)

Kara kara düşün ah bu his aman aman
Bu kez başıma fermanım çıkar şer bir yerden
Dedim tam çözüldüm of çözülmem ki her daim
Hedef belli tek gayem bir senden bir benden (x2)

Wayb – Ağzımda Dünden Kalan Bulaşıklar Şarkı Sözleri

Wayb Ağzımda Dünden Kalan Bulaşıklar şarkı sözleri ilk bölümü toplumun ve bireyin içsel çatışmalarını, maddiyatın ve dünyevi arzuların nasıl hayatı şekillendirdiğini sorgulayan bir bakış açısına sahip. Anlatıcı, hem içsel bir mücadele veriyor hem de dış dünyadaki adaletsizlikleri, yozlaşmış değerleri ve bireysel kayıpları dile getiriyor. Hayatın zorlukları, içsel çatışmalar ve toplumsal düzenin eleştirisiyle, insanın arayışları ve bu süreçte yaşadığı duygusal zorluklar dile getiriliyor.

Wayb Ağzımda Dünden Kalan Bulaşıklar şarkı sözleri ikinci bölümü toplumsal rollerin ve bireysel kimliğin arasındaki çatışmayı, içsel gerilimi ve dış dünyayla uyumsuzluk hissini vurgulayan derin bir iç yolculuğu anlatıyor. Anlatıcı, dış dünyaya ve toplumsal normlara karşı bir direniş sergileyerek, kendini daha özgün bir şekilde ifade etme arayışında. İçsel çatışmalar ve dışsal baskılarla baş etmeye çalışırken, bir yandan da kendi kimliğini bulma çabasında.

Wayb Ağzımda Dünden Kalan Bulaşıklar şarkı sözleri devam eden kısmı duygusal karmaşa, içsel huzursuzluk ve hayal kırıklığını yansıtan bir anlatıma sahip. Anlatıcı, geçmişin yüklerinden ve başkalarının duygusal etkilerinden arınmaya çalışırken, hayata ve insanlara karşı duyduğu şüpheyi dile getiriyor.

Aynı zamanda, umutların genellikle karanlıkla, hayal kırıklığıyla sonlanabileceği bir bakış açısını savunuyor. Bu şarkı, kişisel mücadelelerin, içsel huzursuzlukların ve duygusal yıpranmanın güçlü bir şekilde ifade edildiği bir parça olarak yorumlanabilir.

Wayb Ağzımda Dünden Kalan Bulaşıklar şarkı sözleri takip eden dizeleri yaşamın getirdiği zorluklara karşı duyulan yorgunluk, hayal kırıklığı ve tükenmişlik hissini güçlü bir şekilde ifade ediyor. Anlatıcı, yıllarca süren bir mücadelenin ardından, hiçbir şey kazanmadan ve özgürlüğünü kaybederek içsel bir sıkışmışlık yaşıyor.

Hayatın getirdiği zorluklar karşısında, her şeyin yükü o kadar ağırlaşmış ki, artık küçük bir şey bile onu boğacak gibi hissediyor. Bu dizeler, duygusal bir boşluk ve çaresizlik temaları etrafında şekillenen, içsel bir keşmekeşin dışa vurumu.

Wayb Ağzımda Dünden Kalan Bulaşıklar şarkı sözleri nakaratı içsel bir mücadele, hedeflere ulaşma yolundaki kararlılık ve karşılaşılan zorluklar arasında bir denge kurma çabasını yansıtıyor. Anlatıcı, karmaşık duygular ve belirsizlikler içinde olsa da, hedefine ulaşmak için çaba sarf ediyor. Ancak bu yolculuk, yalnızca kişisel çıkarlar üzerinden değil, aynı zamanda başkalarının da dahil olduğu bir etkileşimle şekilleniyor. Anlatıcı, her zaman bir çözüm bulamasa da, mücadelesine devam ediyor.

Wayb Ağzımda Dünden Kalan Bulaşıklar şarkı sözleri son olarak bir içsel boşluk, kaybolmuşluk ve duygusal acıyı çok güçlü bir şekilde yansıtıyor. Anlatıcı, geçmişin yükleriyle, geleceğe dair kaygılarla, hayatta kaybolmuş bir kimlik duygusuyla mücadele ediyor. Zorlukların ve acıların iç içe geçtiği bir yaşamda, umut ve güzellik arayışı da sık sık terk ediliyor. Yine de, anlatıcı bir şekilde bu karmaşık duygularla hayata devam ediyor.